Çok uzun zaman olmuş yazmayalı ama bir türlü vakit bulup da oturamadım şu bilgisayarın başına. bi kere 2 kere tatile çıktık yarında çıkıyoruz artık detaylı olarak tatil dönüşü yazıcam herşeyi. öncelikle kreşe başladın, büyüdün adam oldun. o çok detaylı bir süreçti gelince sakin kafayla yazıcam.
Şimdi gecenin bu saatinde neden oturdum bilgisayarın başına biliyor musun??, sen uyuyosun ve ben seni çok özledim. Sen uyuduğun zamanlarda seni ne kadar çok sevdiğimi, nasıl bir anne olduğumu sürekli sorgular bi haldeyim bu aralar. Kreşe de başladınya endişelerim, sorularım sen büyüdükçe büyüyor gitgide artıyor işte. Kafamda deli sorular....:)
Oğlum diyorum yaşam kaynağım, nefesim, kalbim, herşeyim. Annelik zor be çocuğum çok zor. Sanma ki bakması, büyütmesi falan değil kast ettiğim. Kafamda sürekli sen, kalbimde sürekli sen. Tek bir anım yok sensiz, yanımdayken bile özlediğim, yokken senaryolar ürettiğim gene sen. Çocuk demek kalp ağrısı demek, kafanda soru işaretleri demek, beynin, aklın, düşüncelerin herbirşeyin sen demekmiş..
Duygusalım şimdi hemde çok ama nedenini bir türlü çözemiyorum işte. uyuyosun ya aklıma düştünya bi kere annelik böyle bişey işte...
Canım oğlum, herşeyim, o kadar çok seviyorum ki seni hemde nasıl. Mutlu ol, huzurlu ol ama en önemlisi sağlıklı ol inşallah.
Allah'ım ayırmasın bizi ve tüm herkesi... SENİ SEVİYORUM HEMDE HERKESTEN, KENDİMDEN ÇOK...
