17 Ocakta yazmıştım, uyku eğitimini kendi kendine verdin diye, aslında tam olarak tamamlamamışız, bir etap daha varmış önümüzde ama artık o da tamam. Yakşalık 1 aydır, evimizde uyku eğitimi TAM ANLAMIYLA tamamlanmıştır, hanedeki herkese hayırlı uğurlu olsun diyelim.
Şimdi ufaklım en baştan alayım, çünkü sitemi okuyan insanlarada belki yol gösterir.
Sen doğduğundan bu yana hep kucakta uyudunda durdun, alerjik bi çocuk olduğun için ve geceleri çok sık uyandığın için, aslında uyku babanla benim için seni büyütürken çok zorlandığımız bi konu oldu. Gündüzleri harika uyuyodun ama geceleri hep bi kalkma, uykuya geçememe ve en nihayetinde 5 te bile güne başladığımız oluyodu. Geceleri uyuyamak çok çok zordu. Önceleri hep kucağımızda sallanarak uyudun, aslında uyku eğitimini vermek istiyordum ama AĞLAMANA dayanamayacağımız için, ve geceleri zaten çok sık kalktığın için hiç bir zaman bir girişimde bulunamadık. Ta ki artık seni kucağımda sallamaktan belim kopana kadar. Böyle olmaz dedim ve seni kucağıma alıp sandalyeye oturdum ve hiç sallamadan uyutmaya başladım, gerçi bu da tam bi eğitim değildi, ama ben seni bildiğim için, duygusal bi oğlum olduğu için, hep yavaş geçişler yapmayı tercih ettim. Seni aldım karşıma konuştum ve dedim ki anneciğim belim çok ağrıyor seni ayakta durarak sallayamam ama kucağımda uyuyabilirsin. Evet ağlamadın ama sürekli mızmızlandın ve ben baya bi günün sonunda kucağımda SALLAMADAN uyutmaya başladım seni, ha bu arada banana imkan yok vermedin garibim seni hep salladı. Sen ikimizin arasındaki ayrımı hep fark ettin.
Sonra baya bi süre sonra, baktım sen kucağımda uyumaktan rahatsız oluyorsun, bende eğitimini vermek istiyorum ama bi türlü ağlar falan diye, hatta geceleri kalkmamız biraz olsun azaldı, tekrar kalkarsın korkusuyla vermiyordum. Fakat bizim yatak odasına geldiğinde yatakta debelenip duruyodun çok hoşuna gidiyordu. Sürekli bi kucağımdan inmek istiyodun, bazen bırakıyordum ama bu sefer uyuma olayın 1 saat geciktiği için ve ben artık dayanamadığım için tekrar kucağıma alıyodum zaten ben almasam sen bu sefer ağlayarak kucak istiyodun.
Sonra birgün gündüz bi baktım tam uyku saatinde bana bi telefon geldi, ben konuşurken sen yastıklardan kendine yer yapmışsın ve uyumuşsun, valla sevinten ağladım, napacağımı bilemedim, babanı aradım, bu mucize dedim, çok sevindik..
Sonra bazen kucakta, bazen de kendin uyuyarak ( koltukların üstünde) zaman geçirdik. Sonra baktım sen böyle rahatsın, sana dedim ki gel annecim yatağa gidelim ben yanına yatıyım beraber uyuyalım. Ok dedin, beraber gündüzleri senin karyolana yattık, sen yaklaşık 1 saat döndükten sonra anca uyuyodun ama sabrettim hep, ben seni uyutup kalktım, bunuda bir süre baya yaşadık hatta bazen tutturdun kucak diye, ben bu sefer yataktan çıkmadan seni kucağıma aldım yatar pozisyonda, mayıştığın an daha uykuya geçmeden seni bıraktım ve sonuç hep iyi. Ama özellikle hep şuna dikkat ettim, başta hep beraber yatalım annecim dedim, kucak istediğinde hiç ikiletmedim hep aldım ama 3 dakika sonra geri hep indirdim kucağımdan ve bir süre sonra naktım sen kucağı tamamen unuttun. Bu arada bu güzdüz uykuları içindi, gece uykuları tamamen değişiyordu, yanına yatıyorduk, baban sallasın isityodun yani nerdeyse hergün farklıydı ama hiç zorlamadım hep suyuna gittim, önce dedim şu güzdüz uykuları bi otursun. Vee böylelikle zaman geçtiki sen gündüz hep anneyle beraber yatağa giriyosun çok az bir sürede uyuyosun ve anne kalkıyor.Gündüz uykuları tamamen düzene girmişti ve bi akşam babana dedim, artık geceleri de böyle olacak sen veya ben yanına yatacağız uyuyacak ve biz kalkacağız
Baban hemen akşam başladı senin yanına yattı, sn 1-2 defa zorladın ama böyle daha iyi gel sarılarak uyuyalım dedi ve sen hiç itiraz etmeden kabul ettin, gündüzün etkisiyle açıkçası gece uykusunda hiç zorlanmadık süper oldu. Tam da 2 sene sonra uyku eğitimi tamamlandı ( kucak bitti diye öyle sanıyor insan) diye düşünmüştüm, çok rahattık açıkçası fakat bi baktım ki biz daha da rahat olabiliriz artık tamamen kendisi uyusa dedim.
Gene gündüzden başladım çünkü biz yanında yatarken sen fazla dönemediğin için artık uyuma saatin biraz da gecikiyordu. Ve bir gün güzndüz karar verdim, beraber yatağa gittik anneciğim ben tuvalete gidiyorum sen güzelce yat dedim. Çıktım baktım hemen uymuşsun, havalara uçtum işte bu dedim. İlk 3 gün hep böyleydi ama sonra yanıma yat demeler başladı gene ikiletmedim hemen yattım ama ertesi günlerde de hep seni koyarken beim işim var bitanem sen yat dedi. İlk 15 gün 5 gün çağırdıysan 10 gün çağırmadın ve evet demir efendi gündüzleri tek başına uyymaya başlamıştı artık...
Sonra dedim ki geceye de başlıyoruz, babanın seyahatinin olmadığını bi haftayı seçtim, ayrıca dedim, evet bana bye bye yapıyor ama seni mutlaka çağırabilir o yüzden senin de olman çok önemli. Vee gündüzün etkisiyle gece de hafif zorlamalar olsa da kolayca halledildi. Artık demir geceleri yıldızlı lambası eşiliğinde kendisi uyuyor, sadece tek sıkıntımız yıldızlı lamba 7 dakika eğer sönerse anne yak diye çağırıyosun yakıyorum sonra tekrar çıkıyorum.
Veeee dediğim gibi artık benim oğlum kendi kendine uyuyor...
Haaa özellikle söyleyeyim, geceleri ( 4-6 arası) bazen kalkıp yanımıza gelmek istiyosun hiç ikiletmeden hemen alıyorum, çünkü normlade kalktığında kendin kalkıp suluktan suyunu içip yatıyosun eğer bizi istiyosan, bizde seni hemen alıyoruz öpe öpe, sarmaş dolaş yatıyoruz bunun sıklığıda çok az olduğu için dert etmiyoruz..
Bide Cuma günleri dede günün olduğu için ve seni deden uyuttuğu için ve o öyle uyku eğitimi falan anlamayacağı için dedenle uyuyosun. Allah'tan orda gördüğünü burda beklemiyosun.
Dediğim gibi uyku eğitimimz hepimize hayırlı uğurlu olsun, 2 sene sonra oldu ama bence iyi oldu, tam oldu:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder