Şimdi; geçen sabah kahvaltı hazırlamak için mutfaktayım, baban işe gitmeye hazırlanıyor banyoda, sen de müthiş mıyıklanıyosun orda burda. Ama anlatamam sürekli kucak istiyosun mıyık mıyık geziniyosun ben anlıyorum çok acıktın, bende olabildiğince hızlı davranmaya çalışıyorum tabi senin engellemelerinle ne kadar hızlı olabiliyosam işte!!!
Neyse zar zor oturduk masaya, babayı beklemeden. Bu seferde kahvaltını yaparken çok ama çok zorluyosun beni. Her yere bulaştırdın mamayı, sürekli ağlar gibisin falan filan...
Ve ben en sonunda dayanamayıp kızdım sana "yeter artık, bu kahvaltı biticek hemde hiç sızlanmadan mıyıklanmadan, eğer bu mızmızlığa devam edersen bütün gün evdeyiz haberin olsun dışarı çıkarmam" dedim hafifte sesimi yükselttim.
Sen inanılmaz bi şekilde sustun ve bana öyle bir suratla baktın ki "bunu yazdım kadın bak sen görürsün " der gibiydin. İnanamadım.
Sonra baban geldi hemen yanımıza bana dediki "bağırma çocuğa, olsun bulaştırsın ne var bunda". İşte o zaman anne babaya da bir fırça kaydıki, masada herkes sustu. Sen babaya baktın ve "gel gel" yaptın. O da seni kucağına aldı. İkiniz benimle hiç konuşmadan kahvaltınızı beraberce yaptınız.
Babanın işe gitme vakti geldiğinnde kapıya gittik hep beraber babaya "bye bye" yapmak için. İşte o an kıyamet koptu nasıl ağlıyosun anlatamam. Babayı uğurlmayı öğrendiğin için hiç ağlamazdın sen. İLK DEFA oldu. Ama sebebi sana kızdığım için benimle yanlız kalmak istememendi hemen anladım ve çok üzüldüm. İçeri geçtiğimizde sen hala ağlıyodun bu sefer bende ağladım.
Bak ufaklık anneler bebeklerine kızabilir, bağırabilir, hatta yasak bile koyabilir. Bu durumada bebekler ASLA ama ASLA ses çıkarmazlar ve anneleri ne diyorsa onu yaparlar. Öyle küsmeymiş, babayla birlik olup anneye cephe almakmış YOK. Buda sana burdan ilerde YAPMAMAN için DERS OLSUN.
Bi derste babaya, anneyle çocuğun arasına HİÇ KİMSE AMA HİÇKİMSE GİREMEZ BUNUDA UNUTMAYALIM BABASI!!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder