Canımmmm Ailemmmm

Canımmmm Ailemmmm
Hayatımın Aşkı..

10 Kasım 2011 Perşembe

Eve Dönüş































Çok uzun zamandır senle evde başbaşa kalmadığımız için bugün çok zor geçti. O kadar alışmışsın ki kalabalığa resmen eve ayak uydurmakta zorlandın. Yada sen büyüyosun ufaklık. Baştan anlatıyım sana,

1- Babayla 4 gündür dip dibe durumunuz bugün sona erdi ama maalesef ikinizde kabullenemediniz. kalktığından beri babanın gideceğini hissetmiş olacaksın ki, bırakmadın bir türlü. Heleki evden çıkarken delirdin nasıl ğaladın, tam yarım saat susturmaya çalıştım seni.

2-Sürekli kalkmak istiyorsun, annem benimle ilgilensin devamlı benimle oynasın. ( baba oynuyoduya )

3-Yemek yemiyim, sürekli emiyim. ( hasta olduğun için sürekli emdin halada emmek istiyosun)

4-Kendimi kotuğun altına sıkıştırayım, sonra ağlayım annem kurtarsın ( çok kurtaranın vardı)

EEEE yoğun geçince günler sende ne yapacağını bilemedin bugün. Çok tatlısın ufaklık, seni çok seviyorum. Çok değiştin, Alev geçen ay demişti hakkaten, artık gözüm sürekli üstünde, anlık yer değiştiriyosun, koltuklara tutunup kalkmak istiyosun. Tabiki düşe kalka büyüyeceksin ama en azından bu aylarda değil.

Baba nihayet oyun toplarını aldı sana, çok sevdin sende sabah hiç çımadın içinden ama biraz büyüyünce daha çok oynuyacaksın eminim.

Zeki, kömür ve pamuk şu sıralar en yakın arkadaşların bakalım ne kadar böyle gidecek, biberin ve uyku arkadaşının pabucu çoktan atıldı bile....

Hiç yorum yok: